Podziemne bazy. Fakty część 1

„Może to zabrzmi dziwnie, lecz pod naszymi stopami istnieje dosłownie cały świat, o którym nic nie wiemy”   Dr. Richard Sauder

Często w internecie znajduję debaty na temat co rusz opisywanych, choć ścisłe tajnych, konstrukcji okazujących się wojskowymi, wywiadowczymi obiektami o tajemniczym pochodzeniu z niewiarygodnie głębokim usadowieniem. I choć co poniektóre mają swoje potwierdzenie w oficjalnych źródłach wojskowych,  a nawet są tematem licznych debat w telewizji, to zdecydowana większość omawiana jest z drugiej, trzeciej.. dziesiątej ręki. Większość, zdaję sobie sprawę, z łatwością określa się mianem – kolejnych teorii spiskowych. I na tym temat powinien się kończyć.  Abstrahując od nonsensownego rozumienia owego sloganu, ośmieszenia i zdyskredytowania owej tematyki, pojawiają się ludzie, uparci w dążeniu odkrycia prawdy badacze, którzy z rzetelną postawą naukowców zbierają materiały, przeprowadzają wywiady, i najważniejsze .kompletują dowody potwierdzające nie tylko istnienia samych podziemnych baz – ale i całego podziemnego świata, które swoimi rozmiarami może prowadzić do mocnego zawrotu głowy.

Zajmiemy się owymi ludźmi, owymi dowodami. Aby uwierzyć w realność owych struktur, zacznijmy od faktów potwierdzających możliwości budowy takich obiektów na zdawałoby się niemożliwych do osiągnięcia głębokościach. Takie konstrukcje zresztą często noszą nazwę D.U.M.B – Deep Underground Military Bases, Głębokie podziemne bazy wojskowe. 

Założenia

Stany Zjednoczone są iście fabryką kompleksów usytuowanych szczególnie pod ziemią. To jeden z niewielu krajów, który swoje upodobanie wykorzystuje z takim rozmachem. Stan techniki nabytej 50 – letnią praktyką prowadzenia podziemnych wykopów pozwala na budowanie instalacji wszędzie na świecie : pod bagnami, pustyniami, lodowcami, wielkimi i małymi miastami, pod gruntami rolniczymi, górami, lasami, a nawet pod otwartym morzem! Pierwsze wzmianki o tajnych podziemnych bazach badawczych pojawiły się na forum publicznym w latach 80 –tych XX wieku.

1992 – Richard Sauder jest jednym z pierwszych, rzetelnych badaczy, który zwrócił uwagę opinii publicznej sprawę rozbudowy jak i tajemniczego (faktycznego) przeznaczenia podziemnych kompleksów wojskowych.

Przykłady podziemnych baz

FEMA centrum dowodzenia znajduje się między Olney a Laytonsville w Maryland tzw. Riggs Road . czy niedaleko Bluemont, w Wirginii. Wykorzystuje bazy podziemne jako regionalne ośrodki komunikacji i dowodzenia.

* podziemny bunkier FEMA w Lakewood (budynek 710) w Kolorado. Centrum dowodzenia dla VIII regionu FEMA. (youtube)

CIA . Koło Warrenlon w Wirginii. Na powierzchni znajduje się  Ośrodek szkoleniowy CIA tzw. Stacja A, oraz  kilka mil dalej oddział NSA w Vint Hill tzw „Farma”natomiast Stacja B- to domniemana podziemna baza Bear Wallow Road w górze VieTree. [Jak na tak małym obszarze dość duże skupisko wojska i służb specjalnych]

Baza Camp David – zlokalizowana w północnej części Maryland, jest jedną z większych podziemnych lokalizacji wojskowych, której tunele się sięgają aż do Pensylwanii.

Raven Rock Mountain Complex – jest to bunkier atomowy położony  w  stanie Pensylwania. Znajduje się tu Narodowe Centrum dowodzenia Wojskowego (nazywany niekiedy rezerwowym Pentagonem).

Raven Rock Mountain Complex zwany „Site R”

Laboratorium Los Alamos – Laboratorium państwowe gdzie 75% struktur znajduje się pod ziemią, dochodzące do 1,5 km głębokości. To tu znajdują się super komputery typu „Cray”. Laboratorium jest prowadzone przez Departament Gospodarki Energetycznej i Paliwowej [DOE]

Baza Sugar Grov (okolice)- w górach Wirginii zachodniej. Zajmowana przez marynarkę wojenną, dla celów Agencji Bezpieczeństwa Narodowego (NSA) w związku z prowadzonymi zadaniami szpiegostwa elektronicznego [wg Jima Schnabel’a- szpiega RV- kompleks ten ma ogromne rozmiary i znajduje się u stóp góry Reddish Knob]

Baza Manzano – położona w pól-wsch. Bazy Lotniczej Kirtland. Tzw Zakład 1 i Zakład 2.

Baza NORAD –  pod górą Cheyenne w Kolorado [1]

Oczywiście jest to tylko namiastka podziemnych baz. Na dzień dzisiejszy takie bazy, nawet pożytku publicznego znajdują się na całym świecie. Np.

1999 – Rozpoczęcie prac badawczych Sudbury Neutrino Observatory [SNO]. Jest to detektor zbudowany przede wszystkim w celu badania neutrin słonecznych. Zlokalizowany jest w kopalni Creighton w okolicach Sudbury w prowincji Ontario (Kanada), na głębokości ponad 2 km pod ziemią. Zawiera 1000 ton ciężkiej wody, obserwowanej przez 9600 fotopowielaczy.

Zajmijmy się jednak możliwościami technicznymi…

Filmik obrazujące oficjalne , choć półjawne struktury podziemne pracujące dla rządu USA.

Budowa D.U.M.B. Jak, gdzie i kto to robi.

Budową kompleksów zajmuje się zarówno wojsko, jak i specjalistyczne firmy prywatne. Spójrzmy, jakie instytucje specjalizują się w takich budowach.

1. Korpus Inżynieryjny Armii Stanów Zjednoczonych (USACE) – zajmujący się planowaniem, projektowaniem, budową i zarządzaniem tam, obiektów dla budownictwa lądowego, Armii i agencji federalnych, m.in. Departamentu Obrony Stanów Zjednoczonych.[2]

1961 – Pierwsze wzmianki Korpusu potwierdzające zaangażowanie w budowie podziemnych obiektów.

1979 –  USACE wydaje podręcznik w sprawie odprowadzenia dużej ilości ciepła z baz podziemnych na ponad 1200 metrów głębokości.

1996 – opublikowano Raport Pt; „Wymagania dotyczące bezpieczeństwa i zdrowia” zawierający rozdział „Konstrukcje podziemne-tunele, szyby i kseony„. [kseony- to wodoszczelne przegrody, pod której osłoną można prowadzić prace podwodne.- co świadczy że konstrukcje budują również w wodzie lub pod wodą!]

Będąc przy temacie konstrukcji w wodzie. Podwodne konstrukcje są budowane nawet pod szelfem kontynentalnym i to realizowane od co najmniej 35 lat! Przykładem są inwestycje Japonii w tej kwestii. Premier Japonii powiedział „Budowa jest technicznie możliwa, problemem są tylko pieniądze”. Przykładem jest:

1988 – Budowa tunelu Seikwan o długości 54 km między wyspami Honsiu a Hokaido. Jest to najgłębiej upubliczniony tunel pod morzem na głębokości 240 metrów pod dnem morskim! [3]

Schemat tunelu Seikan w Japonii.

..”Skoro dostępna jest technologia umożliwiająca budowę stałych, podziemnych obiektów niezależnie od warunków gruntowych, głównym ograniczeniem ich konstruowania staje się ich sens ekonomiczny, a nie możliwości techniczne…” [4]

2. Departament Gospodarki Energetycznej i Paliwowej [DOE] – Jedna z kluczowych departamentów rządowych zajmująca się budowaniem tuneli oraz wykorzystaniem i gospodarowaniem energią atomową. DOE posiada Repozytorium wiedzy z dziedziny nauki i techniki (OSTI) jest częścią biura do spraw nauki. Misją OSTI jest wspieranie postępu nauki i techniki poprzez dostarczanie literatury z tego zakresu, użytecznej dla zarówno fachowców jak i całej społeczności amerykańskiej. Dlatego prowadzi badania w zakresie fizyki, chemii, materiałoznawstwa, biologii, ochrony środowiska i informatyki [5]. Mało jednak kto wie, iż zajmuje się głęboko zaawansowanymi badaniami genetycznymi człowieka. To oni własnie odkodowali ludzki DNA. Celem było poznanie genetycznych zmian człowieka, a więc mutacji i wpływu promieniowania – aby zminimalizować ewentualne skutki takiej reakcji. Ich laboratoria badawcze to:

* Los Alamos- Nowy Meksyk

* Brookhaven – Long Island w Nowym Yorku

* Oak Ridge w Tennessee

* Lawrance Livermore w Kalifornii

* Baza Kirtland

[Szerzej tą kwestię – tj. kwestii genetyki, i dlaczego m.in DOE tym się zajmuje, oraz jakie ma to znaczenie w ukrytych planach podziemnych kompleksów NSA wyjaśnię w innym temacie, a mianowicie:  Podziemne bazy -prawdziwe cele skrywane pod ziemią. P.S. post ukaże się w grudniu 2012]

3. Agencja Obrony Jądrowej [DNA]

1980 – firma Boeing Aerospace sporządziła raport dla Agencji Obrony Jądrowej gdzie wyznacza 2 miejsca dla potencjalnych systemów tuneli dla arsenału atomowego

a) zachodnia cześć stanu Kolorado, niedaleko Grand Mesa

b) południowa cześć stanu Utaha, oraz dodatkowo środkowa Nevada.[pociski MX]

Raport dodatkowo określa ciekawe szczegóły: Liczebność personelu niezbędna do budowy, użytkowania i utrzymania takiego systemu tuneli o długości 1000 km i do 1200 m głębokości!. [na głębokości 800 metrów- 8692 osoby, zaś na głębokości 1030 metrów – 7871 osób personelu]. Budowa trwała by ok. 10 lat, zaś szacunkowy koszt wyniósłby 16 mld USD. Raport ten był traktowany jako w pełni przydatny w razie wojny nuklearnej, która wg założeń mogłaby trwać kilka miesięcy, a nawet i lat. Dlatego taki system – D.U.M.B byłby bardzo mobilnym i użytecznym konstrukcyjno -obronnym obiektem wojskowym na taka ewentualność. [..” koncepcja ukrytych i podziemnych baz daje większe możliwości użyteczności..”] Taki plan stworzenia systemu nuklearnego nazwano: Rezerwowe Siły Przyszłego Bezpieczeństwa (FSRT).

Jako ciekawostkę mogę napisać, iż np. odpady transuranowe składa się obecnie na głębokości 660 metrów np.: WIPP – Zakład pilotowy izolowania odpadów otwarty w 1999 roku, który znajduje się w południowo -wschodniej części Nowego Meksyku, 42 km na wschód od Carlsbadu. (utylizuje i składuje: odzież ochronną, szkło laboratoryjne, wyposażenie, glebę, szlam zanieczyszczony materiałami radioaktywnymi itp. Innym przykładem to Yucca Mountain w Nevadzie, który stał się Ośrodkiem Badawczym zlokalizowanym na głębokości 300 metrów.

4. Biuro Melioracyjne Stanów Zjednoczonych

5. Państwowy Komitet Robót Tunelowych Stanów Zjednoczonych

Firmy zajmujące się takową specyfiką to np:

TBM Exchange International – Firma internetowa! Oferuje pełne linie używanych maszyn do robot tunelowych marki Robbins oraz może pomóc w kompletowaniu operatorów tych maszyn.

Modele: Wirth, Lokat, Jarva [koszt od 175 tyś do 2 mln USD]

Spie Batignolles posiadające 2 TBM przeznaczone do robót w twardej skale. [są w stanie drążyć tunel o średnicy 5 metrów].

 Technologia i sprzęt

Technologia robienia tuneli ma sporą historię. I tak:

1. robotnicy wyposażeni w kilof i łopatę
2. Wkrętarka do kamienia, tj: duża piła tarczowa z wypustkami tnącymi
   

   Maszyna TBM przygotowana do drążenia.

3. Lata 50 – te. TBM – Tunel Boring Machine, który jest obecnie najbardziej znaną formą maszyn wiertniczych na świecie. Taką technologią zbudowano np kompleks NORAD w USA.
4. Kombajny przodkowe
5. Lata 80 -te Wysokociśnieniowe działka wodne. W tych latach dzięki odtajnieniu akt dzięki AFOI wiemy, że prezydent Ronald Regan zlecił budowę (rozbudowę) sieci podziemnych obiektów dla pocisków strategicznych. Lokalizacja tego przedsięwzięcia to prawdopodobnie miejsce wzdłuż łańcucha górskiego gdzieś w zachodniej części USA. Obiekty miały być na głębokości 915 metrów i o łącznej długości 320 km! W 1990 zakończono prace.
6. Kombajn podziemny – o napędzie nuklearnym, którego lico w obiegu zamkniętym oddziałując na lico skały wysoce rozgrzanym radioaktywnym litem. W 1972 roku – pierwsza wzmianka użycia tego rodzaju kombajnu było przyznanie patentu dwóm instytucjom: Narodowe Laoratorium Los Alamos oraz Komisji do Spraw Energii Atomowej.

Maszyny o napędzie atomowym (opatentowane w USA pod nr. 3.693.721) wykorzystują technologię wytwarzania tak dużej temperatury przy wierceniu, iż skała topi się, a następnie zastyga po chwili tworząc gładkie ściany.

TBM być może taki jak ten wykorzystując nową technologię jest w stanie wprost topić drążoną skałę.

Zarządzanie i finanse

Tajne podziemne bazy są rzecz jasna wykorzystywane przez US Army. Trzeba jednak zdać sobie sprawę, iż faktyczną pieczę nad tymi projektami sprawuje NSA, na w poły z CIA i NRO (National Reconnaissance Office – Narodowe Biuro Rozpoznania podlegające Departamentowi Obrony). Dowód? Projekty te nie należą do rozliczeń budżetowych wojska. Ba, sam kongres nie ma o nich zielonego pojęcia. Więc skąd są środki na finansowanie takiego przedsięwzięcia. Jest to tzw. Czarny budżet (programy korzystające z tego finansowej skarbonki zwane są  Czarnymi Projektami). Aby uświadomić o jakich sumach mówimy, trzeba zdać sobie sprawę że sam publiczny budżet np. Departamentu Obrony Stanów Zjednoczonych, za prezydentury Busha wyniósł 32 miliardów dolarów. To więcej niż łączne budżety Federalnego Urzędu Żywności i Leków, Państwowego Centrum Badań Naukowych, Narodowej Agencji Aeronautyki i Przestrzeni Kosmicznej (NASA). A o jakich kwotach mówimy w przypadku owych czarnych budżetów?  Np. wg Tima Weinera w ciągu 1 roku za czasów Regana Czarny budżet realizowany przez agencje federalną CIA (przede wszystkim na handlu narkotyków) osiągnął 36 mld $!!! Za czasów Regana! O jakich kwotach mówimy teraz? Możemy tylko zgadywać.

Sieć

Często w licznych informacjach o podziemnych bazach (D.U.M.B) wspomina się się o sieci. Cóż to takiego? Otóż wielu poszukiwaczy doszło do informacji, jakoby każda baza jest połączona siecią połączeń z każdą inną, lub są wybudowane autostrady podziemne – jako główne linie połączenia podziemnego świata. Tak, tak, zebrane informacje, świadkowie i poszlaki wojska wskazują jednomyślnie o takich tunelach. I to nie jeden, dwa czy kilka, a olbrzymia sieć komunikacyjna, przecinająca całą Amerykę, tak jak to ma miejsce na powierzchni!

Przejrzyjmy zatem oficjalne informacje o takowej komunikacji.

1938 – pierwsza wzmianka o technologi szybkiej kolei z wykorzystaniem Tub typu Maglev! miała miejsce w  III Rzeszy! Prędkość owej kolei planowana była na 1000 km/h!  Poniżej plany budowy dworca kolejowego , jak również proponowane trasy dla sieci tuneli w Europie. (wg materiałów zaczerpniętych z: „Berliner Zeitung Illustrirte„, Nr. 33, 1938. prezentowanych przez Richarda Sauder’a). [6]

Szkic planu budowy dworca dla pociągów typu Maglev.

Plany budowy tras Maglev w Europie z opisem m.in. czasu podróży. Przypominam, że mamy 1938 rok.

1985 – Robert Salter z firmy Litton Industries  na konferencji sponsorowanej przez MIT oficjalnie potwierdził zamiar budowy transkontynentalnego systemu tuneli komunikacyjnych na dużej głębokości.

Lata 90 – te – Powstaje Projekt Maglev (od słów Magnetic Levitation, MagLev) – tj. system komunikacyjny uzyskujący prędkości 150 m/s (540 km/h). Pewne niepotwierdzone informacje wspominają o osiągnięciu prędkościach naddźwiękowych wykorzystując zasilanie lewitacji magnetycznej – tzw. Kolejowy Projekt Maglev NMI). (w dalszej części wykażę, iż nie sa to tylko domysły). Projekt realizuje : Federalny Zarząd Drug Kolejowych, oraz Korpus Inżynierskiego i DOE. Termin zakończenia prac określono do 2000 roku z kapitałem 8,6 mln $. Całkowity koszt został oszacowany jednak na 17 mld USD i przy obsłudze 7800 – 8700 personelu. [7]

Czy taki system istnieje? Naturalnie. Dowodem niech posłuży nam Maglev – nowej generacji Super szybka kolej magnetyczna np w Japonii, Korei Południowej czy Chin (Shanghaj).Tradycyjne torowisko zostało zastąpione przez układ elektromagnesów. Dzięki polu magnetycznemu kolej ta nie ma kontaktu z powierzchnią toru, gdyż cały czas unosi się nad nim. (…) Dzięki zastosowaniu magnesów eliminowane jest tarcie kół, które w tradycyjnych pociągach znacznie ogranicza maksymalną prędkość jazdy (…). Dzięki temu Maglev osiąga prędkości do 700 km/h [8]

Przechył pociągu Maglev na zakrętach jest podobny jak przy jeździe na motorze.

Tak więc nie tylko taka technologia istnieje, ale i użyto tej samej nazwy jaką określono projekt  podziemnej kolei, wraz z wykorzystaniem tej samej technologii!

A tak wygląda pociąg w akcji….

Maglev w Japonii

Mało tego, już w latach 60 -tych opatentowano technologię podróżowania w tunelach odciętych od zjawisk atmosferycznych (tunelach naziemnych, podwodnych czy podziemnych) wykorzystując próżnię w ich wnętrzu  W takim tunelu pociąg będzie poruszał się w całkowitej ciszy nawet po przekroczeniu prędkości dźwięku. Ocenia się, że prędkość kolei w takie tubie rzędu 7000km/h byłaby zupełnie realna, wobec granicznej prędkości „orbitalnej” rzędu 8km/s. Jednocześnie brak tarcia i oporów powodowałby względnie niskie zapotrzebowanie na energię do napędzania takiego pociągu. [9]

I to może niedługo wejść w życie. Już teraz zaczęto przedsięwzięcie Trans-Australian Railway który obejmuje najdłuższy na świecie odcinek 478-km toru na niemal idealnie płaskiej równinie Nullarbor. Taka płaska powierzchnia wymaga minimalnych prac ziemnych dla wybudowania rury próżniowej (w których będą się poruszać pociągiem typu Maglev tube), która umożliwi transport przy maksymalnych prędkościach powyżej 6.000 kilometrów na godzinę. [10]

Czy w takim razie przeszmuglowane zdjęcia oraz opisy świadków inie nabierają nowego znaczenia i w tej kwestii?

Zdjęcie przedstawia ponoć jedno z lokalizacji podziemnej kolei podziemnej typu Maglev

Dalszy ciąg niebawem, tj. części 2.

---

[1]  http://en.wikipedia.org/wiki/Cheyenne_Mountain

[2] http://pl.wikipedia.org/wiki/Korpus_In%C5%BCynieryjny_Armii_Stan%C3%B3w_Zjednoczonych

[3] Richard Sauder – „Podwodne Bazy i tunele” , str. 65

[4] Tamże

[5] Tamże

[6] http://fidkar.wbp.krakow.pl/fidkar/uj/sienko_marta_osti.pdf

[6] http://archive.coasttocoastam.com/gen/page1314.html?theme=light

[7] Richard Sauder – „Podwodne Bazy i tunele”

[8] https://wayofwar.org/showthread.php/36988-Konkurs-Cities-in-Motion

[9] http://www.eioba.pl/a/2ztm/kolej-na-magnetyczno-prozniowa-kolej#ixzz2D5O54W2P

[10] http://www.voxy.co.nz/business/build-trans-australian-vacuum-maglev-cec/5/134834

Więcej na ten temat tu: http://cecaust.com.au/pubs/pdfs/flyer/20120914_Build%20a%20Trans-Australian%20Vacuum%20Maglev_A4.pdf