Czy doszło do mistyfikacji rzekomego lotu misji Apollo na Księżyc?
Apollo 11 wystartował 16 lipca 1969 r. i wylądował na Księżycu 4 dni później. Stało się to zaledwie 8 lat po tym, jak prezydent Kennedy ogłosił początek amerykańskiego programu zdobycia Księżyca. Znając Amerykę i ich zawsze szybki postęp technologiczny ta informacja nie jest zaskoczeniem. Jednak sprawa rzekomej mistyfikacji lądowania na Księżycu przez Apollo 11, ma swoje dość solidne podłoże. Tym się zajmiemy w tym artykule.
01.04.2011 – chiński komunikat Narodowej Agencji Kosmicznej. Istotą było to, że kometa dziwnie się zachowuje jakby ktoś nią sterował.
Sergio Toscano, dyrektora argentyńskiej placówki Centrum Badań Astronomicznych uznał że za kometą znajdują się statki obcych.
”Za kometą , odkrytą w grudniu 2010, Chińczycy dostrzegli coś co nazwali klastrem, a co oznacza, że jest tam jakby „gromada kulista” lub być może właśnie jakieś obce statki kosmiczne” powiedział Toscano.
29.04.2011 – na konferencji Toscano, powiedział , że kometa zachowuje się tak jak by była sztucznym pozaziemskim ciałem.
Odkrycie
10.12.2010 – kometę odkrywa Leonid Elenin wykorzystując zdalne obserwatorium Ison-NM z New Mexico. Kometa o średnicy około 3-4 km obiera nazwę od swojego odkrywcy tj. Elenin, Jest to rosyjski naukowiec mieszkający pod Moskwą w miejscowości Lubiercy. Ma 29 lat, skończył studia w Moskiewskim Instytucie Lotnictwa, Obecnie wg stacji NTV pracuje w Instytucie Matematyki Stosowanej w Keldysh, Dzięki tej stacji ukazał się poniższy wywiad: Pierwszy telewizyjny wywiad Leonida Elenina
http://www.youtube.com/watch?v=MD-V6KmiB78&feature=player_embedded
Phobos
Fobos – większy księżyc Marsa (mniejszy to Deimos) choc i tak ma zaledwie 22,2 km średnicy (26,8 × 21 × 18.4). Jak na takiego mikrusa to ma tyle kraterów jakby stoczył ciężkie boje z gwiezdnym śmietnikiem kosmicznym. I to już samo w sobie jest dość intrygujące. Jeżeli do tego dodamy równe, przecinające ten kształtem przypominający ziemniak linie… to iście misterium kosmiczne…. Ponoć powstałe linie pochodzą od odłamków z Marsa… ale w takim wypadku gromowładny twórca tych zagadek musi dobrze grać w bilarda albo w kręgle z iście idealnymi uderzeniami by tak proste linie od skalnych drobin wyryć…. Ale do rzeczy:)
Program Fobos [Phobos] zakładał wysłanie przez Rosjan sond w kierunku Marsa, ponieważ mieli nadzieję wylądować na księżycu.[1] Oczywiście nic z tego nie wyszło, ale wydarzenia w wyniku których do tego doszło sa iście ciekawą zagadką z UFO w tle:) Phobos 1 szybko szlak ja trafił i się za bardzo nie narobiła. Za to sonda Phobos 2 w czasie lotu wykryła niewyraźny lecz stały odgłos (myślę że chodzi tu bardziej o emitowanie fal.. niż fizyczny dźwięk) pochodzący z Phobos. ale została zestrzelona przez anomalny obiekt, który podleciał z powierzchni Marsa. . Na szczęście sonda, zanim została uszkodzona, wykonała pewną ilość wyjątkowych fotografii.. (kadr po prawej stronie strony)
Księżyc
NASA jest po pierwsze wydziałem Departamentu Obrony a więc i jemu podległe. Co to oznacza? Ano to, że nie jest żadnym naukowo -pokojowym gremium, którego celem jest majstrowanie statków dla potrzeb ludzkości. Dezinformacja! Jest departamentem, którego cel to przede wszystkim bezpieczeństwo narodowe Stanów Zjednoczonych. W dupie mają inne kraje. Mało tego, np. rozkaz wykonawczy 10501 stwierdza, iż możliwe jest utajnienie każdej informacji, która w oczach departamentu Obrony może negatywnie wpłynąć na bezpieczeństwo kraju. A informacja, moi mili również jest orężem niebezpiecznym. Ale to wyjdzie w swoim czasie, choć już historia nie raz wskazywała na potęgę szeptanego słowa i do czyich uszu pierwsza dotrze. To tyle tytułem wstępu:) Przedstawienie czas zacząć.
Anomalie
Anomalie – to coś, co nie może istnieć lub jest niemożliwe, a jednak – jak się okazuje –istnieje i dlatego nie jest niemożliwe. W tym znaczeniu, anomalia jest czymś, co niszczy komfort związany z powszechnie akceptowaną wiedzą. Bardzo trudno jest włączyć odkrycie anomalii w systemy wiedzy, które z takim uporem podważają ich istnienie. Jakie to anomalie? Zobaczmy…
1957 – astronom M. K. Jessup który wykładał astronomię i matematykę na uniwersytecie Michigan oraz był też twórcą największego refrakcyjnego teleskopu na południowej półkuli napisał książkę w sprawie UFO tj: „Rozwijająca się sprawa UFO” ( z ang. The Expanding Case for the UFO). Wydanie książki o takim tytule wpędziło go prawdopodobnie w nieliche kłopoty.
Zanim przejdziemy do meritum sprawy jakim jest temat UFO, za którym ukrywa się inteligentne pozaziemskie życie, chciałbym Ci przedstawić – ogrom otaczającego nas Świata. Mam tu na myśli Kosmos rzecz jasna. Bo tylko dzięki owej skali można zrozumieć, iż twierdzenie że jesteśmy sami w Kosmosie staje się po prostu nie logiczne.
Ziemia – nasz ukochany dom krąży razem z 9 -cioma innymi ciałami niebieskimi zwanymi planetami wokół Słońca – czyli gwiazdy,takiej samej jakie widzimy w nocy na naszym nieboskłonie. Te punkty jak i nasza gwiazda – Słońce tworzy Układ Słoneczny (US). Inne tego typu układy to np. Ralpha Centaurus, Syriusz, Procjon, 61 Cydonia i naprawdę wiele wiele więcej…. A teraz skala. Czy Ziemia jest duża? Oczywiście to subiektywne pytanie , którego wynik kształtuje punk widzenia obserwatora.
Wstęp
Ów włoski dziennikarz jest głównym ekspertem w tej sprawie obok Cristoforo Barbato – głównego bohatera tych wydarzeń. Artykuł ten dotyczy poufnych informacji przekazanych Barbato przez informatora – funkcjonariusza watykańskich służb. Scantamburlo w pierwszej części wywiadu dokładnie opisuje okoliczności spotkań Barbato i Jezuity oraz treść przekazywanych informacji. Część z nich ma związek z najbliższymi wydarzeniami, w tym, jak to określa Scantamburlo, powrotem „Planety X”.
Wywiad – [rozmawiają Kerry Cassidy & Bill Ryan]
Kerry Cassidy: Witam, jestem Kerry Cassidy z Projektu Camelot. Dziś rozmawiamy z Lucą Scantamburlo…
Luca Scantamburlo: Bardzo ładna wymowa, naprawdę.
1976 – Zecharia Sitchin– lingwista i historyk, publikuje wyniki swoich badań. Wysuwa tezę o istnieniu jeszcze jednej planety w naszym układzie słonecznym, zbliżającej się do nas co 3600 lat. Sitchin nie jest astronomem, swoje przypuszczenia wysnuł na podstawie staro sumeryjskich tekstów. Przekonuje, że wysoko rozwinięta cywilizacja Mezopotamii miała już 6 tys. lat temu posiadać niezwykłą wiedzę astronomiczną. Na jednej z glinianych tabliczek badacz odnalazł rysunek nieba. Przedstawiono na nim dwanaście ciał niebieskich: Księżyc i Słońce oraz dziesięć innych. Rysunek ten naprowadził go na trop istnienia dodatkowego ciała niebieskiego w Układzie Słonecznym. Ciała, póki co, nie odkrytego ze względu na jego wielką odległość od Słońca. Miało nosić nazwę Nibiru (lub Marduk). [Patrz Sumerowie]
1983 – Satelita IRAS sfotografowała duże ciało niebieskie przemieszczające się w naszą stronę z gwiazdozbioru Oriona. Według wstępnych przypuszczeń mogła to być kometa, nieznana planeta, a nawet bardzo młoda galaktyka. Po kilku doniesieniach sprawa przycichła. [1]
1985 – w Genewie Prezydent Regan z Gorbaczowem rozmawiają o zagrożeniu z kosmosu i ewentualnym sojuszu w tej sprawie. [2]
„Jeżeli Ziemi zagrozi inwazja z kosmosu, USA i Związek Sowiecki będą MUSIAŁY połączyć siły dla jej odparcia..”
1978 – Karol Wojtyła zostaje papieżem. Od 26 roku życia doświadczał objawień. Widział obrazy przyszłości na czele z Apokalipsą spowodowaną przez spadające gwiazdy, ogień, trzęsienia ziemi, wszechogarniającą ciemność. W swojej ulubionej letniej rezydencji w Castel Gandolfo poprosił astronomów z Obserwatorium Watykańskiego o określenie, kiedy przepowiednia może się sprawdzić. Zezwolił na udostępnienie naukowcom niedostępnej publicznie części zbiorów Biblioteki Watykańskiej w tym przechowywanymi w letniej rezydencji. Naukowcy zapoznali się ze starożytnymi dziełami astronomicznymi pozostałymi po zniszczeniu Biblioteki Aleksandryjskiej. W dziełach tych zachował się przekaz o okresowym bombardowaniu Ziemi przez asteroidy. Na podstawie wskazówek z przeszłości papiescy astronomowie odnaleźli rodzinę planetoid, których orbity okresowo przecinają orbitę ziemską w tym stu tysiącletniego cyklu zmian orbity Ziemi wokół Słońca. Jedna z nich już znajduje się na kursie kolizyjnym z Ziemią w bliskiej przyszłości.
Projekt Horyzont
Celem programu miało być opracowanie planów zbadania, a następnie skolonizowania Księżyca. Wynikiem projektu miały być utworzone stałe bazy zamieszkałe przez personel Stanów Zjednoczonych.
20.03.1959 – Wojsko zleca opracowanie raportu wykonalności przedsięwzięcia skolonizowania Księżyca- tj. budowy bazy wojskowej.
8.06.1959 grupa ABMA[1] przedstawiła dla US Department of the Army raport tzw.: Projekt Horyzont. Projekt ten szacował możliwości budowy bazy wojskowej na Księżycu w celu ochrony interesów USA, zarówno militarnych, jak i naukowych. Za realizację projektu odpowiadało Biuro Przyszłych projektów, kierowane przez Heinza Koellego.
Jedno z niewielu szkiców, przedstawiający projekt bazy Lunar na księżycu
Ripsonar News 